Aπόσπασμα άρθρου του Γρηγόρη Βερροιώτη « Ποδηλάτη του Κόσμου
» ..
…πολλές φορές είμαι αναγκασμένος να επαναλαμβάνω ότι το
πολύχρονο ταξίδι μου έχει πολλούς και ενδιαφέροντες στόχους.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη, μια πόλη που εγώ
και οι φίλοι μου την μάθαμε γυρίζοντας όλη μέρα με τα ποδήλατα σε μια εποχή που
τα αυτοκίνητα ήταν λιγοστά.
Αυτή η πόλη με τα τόσα πολλά ενδιαφέροντα μνημεία
πολιτισμού, τα πολλά στέκια εστίασης και ψυχαγωγίας, με αγορές, με το παράκτιο
μέτωπο του Θερμαϊκού κόλπου και με πολλές επιλογές για περιφερειακές εκδρομές,
μας επιτρέπει να λέμε πως είναι ένας τόπος προορισμού για τουρίστες.
Ως Θεσσαλονικιός λοιπόν είναι λογικό στις πολλές καθημερινές
συναντήσεις που έχω στο ταξίδι μου με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με
Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, με αστικές ποδηλατικές ομάδες, με συλλόγους και ενώσεις
πολιτών, δηλαδή με μεγάλα target groups να μιλάω και για την πόλη που γεννήθηκα
και μεγάλωσα.
Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και με τα ΜΜΕ όταν σε συνεντεύξεις
οι συνάδερφοί μου με ρωτάνε να τους πω
για την Θεσσαλονίκη.
Το 2011 η πόλη μου πήρε το χρίσμα να είναι Ευρωπαϊκή
Πρωτεύουσα Νεολαίας για το 2014 και πραγματικά χάρηκα γιατί ήταν επιτυχία της
συναδέλφου μου Μαρίας της Πασχαλίδου αντιδήμαρχος Νεότητας, Αθλητισμού και
Εθελοντών.
Η Μαρία Πίστεψε σε αυτή τη ευκαιρία για τη πόλη συνεργάστηκε
με την νεολαία και τους εθελοντές και πέτυχαν τον στόχο.
Παράλληλα σε ότι αφορά εμένα ήταν μεγάλη η τιμή που μου
έγινε να μπορώ και επίσημα να μιλάω για την πόλη μου γιατί στηρίζομαι από τον
Δήμο μου.
Μέχρι εδώ όλα καλά.
Ας πάμε τώρα στη πράξη, στα ποδηλατικά και τουριστικά μας
θέματα σε συνδυασμό με την δυνατότητα που έχω εγώ και η ομάδα μου να καλέσουμε
στην Θεσσαλονίκη μεγάλα target groups επισκεπτών.
Στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης αναπτύσσεται ένα
δίκτυο ποδηλατοδρόμων και πιστεύω πως ο Διαδημοτικά θα μπορέσουν οι Δήμαρχοι να
το αναπτύξουν και να διευκολύνουν τις μετακινήσεις μας.
Παράλληλα υπάρχει η δυνατότητα οι ποδηλάτες να κάνουν τη
βόλτα τους στην παραλία από το λιμάνι μέχρι και το Μέγαρο Μουσικής.
Ειλικρινά με προβλημάτιζε το γεγονός ότι όταν συζητώ με
μεγάλες ποδηλατικές ομάδες, με ΜΚΟ, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και άλλες μεγάλες
ομάδες που θέλουν να έρθουν στην Θεσσαλονίκη να μείνουν για 10 ημέρες π.χ. πως
θα εξυπηρετηθούν.
Οι περισσότεροι από αυτούς , εγώ λέω όλοι, έχουν μάθει να
κινούνται με ποδήλατο στις πόλεις τους.
Αν έρθουν δηλαδή 1000 άτομα από Ολλανδία για παράδειγμα πως
θα τους εξυπηρετήσω; Με λεωφορεία; Με ταξί;
Άντε πες ότι τα κατάφεραν, αν έρθουν από 20 χώρες κάποιες
χιλιάδες; Τι θα κάνω θα κλείσω τη πόλη για να τους δείξω την ιστορία μας, να
τους πάω στις αγορές κ.λ.π.΄
Αυτό λοιπόν ήταν το πρώτο ερώτημα που έθεσα στη ημερίδα που
Οργάνωσε το περιοδικό Paralaxi στην Θεσσαλονίκη με θέμα « Ιδέες, σχέδια και
προτάσεις για το παράκτιο μέτωπο».
Αυτή είναι και μια ευκαιρία για να σας δείξουμε περίπου τι
κάνουμε με τις καταγραφές μας και πόσο χρήσιμη είναι η εργασία μας.
Αυτό που με κάνει να νιώθω περίεργα είναι όταν σκέπτομαι τα
άτομα με κινητικά προβλήματα πόσο αποκλισμένοι είναι και σε τι πόλεις
ζούνε.
Με αυτό το άρθρο πιστεύουμε πως διαλευκάνουμε κάπως
ορισμένες απορίες που ίσως υπάρχουν για την δράση των καταγραφών μας.
Ευχόμαστε να είμαστε μαζί, να δείχνουμε τα καλά και τα
άσχημα, να είμαστε μια χρήσιμη πηγή πληροφοριών για τα ΜΜΕ και να συμβάλουμε
στην πιο ποιοτική καθημερινότητά μας με ιδέες και απόψεις που μπορούν να γίνουν
πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.