Σε κάθε πόλη ή χωριό που μπορεί να επισκεφθείς σε διάφορα
μέρη του κόσμου, ακούς ιστορίες που σου θυμίζουν την δύναμη των ανθρώπων όταν
δεν έχουν εξουσία.
Η ευρηματικότητα των ανθρώπων για επιβίωση είναι θαυμαστή και
οι πιο γοητευτικές πρακτικές είναι αυτές που σχετίζονται με τον λαό.
Το παράδοξο είναι ότι από τον ίδιο τα άνθρωπο αναπαράγεται η
καταπίεση του και η έξοδος από αυτή.
Ο άνθρωπος μέσα στους αιώνες ενώ πέρασε από φωτιά και σίδερο,
ακόμη θριαμβεύει μέσα του το ένστικτο που σχετίζονται με την απόκτηση εξουσίας.
Αυτή η ματαιοδοξία δεν ξεπερνιέται δυστυχώς.
Στο Alberobello
άκουσα κάτι που πραγματικά το χάρηκα.
Σε αυτό το μικρό χωριό που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας
κληρονομιάς και προστατεύεται από την UNESCO είχε συμβεί το εξής.
Αυτά τα κομψά και λειτουργικά σπιτάκια με τις πέτρινες κωνικές
σκεπές κρύβουν μια ωραία ιστορία.
Οι κάτοικοι της περιοχής κατασκεύαζαν τα σπίτια με τοίχους και
σκεπές από πέτρα δίχως λάσπη με τέτοια τεχνική, ώστε σε λίγη μόνο ώρα να
μπορούν να τα αποσυναρμολογούν.
Όταν λοιπόν έρχονταν εκείνα τα χρόνια οι φοροεισπράκτορες,
οι κάτοικοι απλά τα αποσυναρμολογούσαν και απέφευγαν να πληρώσουν το τότε
χαράτσι.
Αν το καλοσκεφτείς είναι ανόητο να πληρώνεις φόρο για το
δικαίωμά σου να έχεις κάπου να στεγαστείς και είναι αυτονόητο όλοι οι άνθρωποι
να έχουν το δικαίωμα να έχουν ένα σπίτι.
Στο Alberobello
οι τότε κάτοικοι ήταν ευρηματικοί γιατί εμπνευστήκαν από το αυτονόητο.
Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση δεν είναι ότι η άδικη
εξουσία δεν δάμασε τον λαό, αυτό είναι το λογικό, αλλά ότι αυτή η ευρηματική πράξη
των χωρικών μέχρι και σήμερα χαρίζει στην αγροτική αυτή περιοχή έσοδα από τον
τουρισμό.
Οι τότε κάτοικοι του Alberobello άφησαν μια κληρονομιά που οι
νεότερες γενιές την αξιοποιούν
μέχρι σήμερα για την επιβίωσή τους.
Στο Alberobello εδώ και χρόνια πραγματοποιούνται πολλά φεστιβάλ, μουσικής (τζαζ, κλασική κ.α),
θεάτρου, χορού, εκδηλώσεις για παιδιά, διεθνές φεστιβάλ φολκλόρ, κ.λ.π.
διαθέτει πολλά εστιατόρια με παραδοσιακά φαγητά και πολλά τοπικά προϊόντα, όπως
τυρί, αλλαντικά, γλυκά, μπισκότα και βέβαια κρασί στη μνήμη εκείνων των
σπουδαίων ανθρώπων.
Όσο για την εξουσία φαγώθηκε από μια άλλη εξουσία και σήμερα
είναι μια άλλη εξουσία που και αυτή θα χαθεί για να έρθει μια άλλη για να μας
βάλει πάλι σε τάξη, στο σωστό δρόμο!
Στην Φωτογραφία οι δύο αγαπημένοι μου φίλοι
η Sia και Paolo Skagliarini στο
Alberobello
Ο Ποδηλάτης του Κόσμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.