ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ KYUSTENDIL ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Cyclist of the world - Razhdavitsa 2016 - 2017

Μία βιωματική δημοσιογραφική έρευνα για την ζωή των κατοίκων της περιοχής του Kyustendil και την ανάπτυξη τουρισμού .

Ήταν χειμώνας του 2016 όταν έφτασα με χιονιά στην πόλη Kyustendil στην Βουλγαρία με την Δημόσια Τηλεόραση της Ελλάδος ΕΡΤ3 και την τηλεοπτική εκπομπή « Ο Ποδηλάτης του Κόσμου » που μου έκαναν την τιμή να δείξουν την πρωτότυπη μου πολύχρονη δράση.

Στην πόλη του Kyustendil μπορείς να έρθεις με αυτοκίνητο ή με τραίνο από την Σόφια. Από Ελλάδα με αυτοκίνητο ή με τραίνο ή υπεραστικό λεωφορείο μέχρι Dupnitsa και από εκεί πάλι με λεωφορείο της γραμμής μέχρι το Kyustendil. Εγώ κινούμε πάντα με το ποδήλατό μου και με τα τραίνα όταν αυτά παίρνουν και ποδήλατα.

Η Περιοχή του Kyustendil κατοικείτε από τον 5ο - 4ο αιώνα π.Χ. από τους αρχαίους Θράκες οι οποίοι και ανακαλύπτουν και τα ζεστά ιαματικά και θεραπευτικά νερά που υπάρχουν σε αυτή την εύφορη γη της Βουλγαρίας. Στο αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης του Kyustendil http://www.kyustendilmuseum.primasoft.bg/en/ υπάρχουν πολλά ευρήματα που πιστοποιούν το ιστορικό της περιοχής με πρωταγωνιστή πάντα το υγρό στοιχείο.

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι αξιοποίησαν τα θεραπευτικά ζεστά νερά και μάλιστα η πόλη αποτελεί ένα ιδιαίτερο κέντρο ιαματικών νερών αποκλειστικά γι αυτούς που έχουν ανώτερα αξιώματα, ιδιαίτερα στο στρατό. Ακόμη και σήμερα τα Ιαματικά νερά αποτελούν πόλο έλξης για τους τουρίστες.

Το δεύτερο από τα ενδιαφέροντα σημεία της πόλη είναι το φρούριο Hisarlaka στην κορυφή του λόφου πάνω από την πόλη που χτίστηκε τον 4ο αιώνα. Το Φρούριο περιβάλλεται από ένα περιαστικό δάσος εκπληκτικής ομορφιάς.

Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες του περιαστικού δάσους και κάποιες από το κάστρο.

Το τρίτο σπουδαίο χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιοχής είναι ότι έχει εύφορη γη που δικαίως την έχουν ονομάσει ως «ο Κήπος των φρούτων της Βουλγαρίας». Οι κάτοικοι της περιοχής τιμώντας την εύφορη γη τους πραγματοποιούν δύο πολύ συμβολικές εκδηλώσεις κάθε χρόνο, το Φεστιβάλ Κερασιού στις 24 Ιουνίου και το Φεστιβάλ Φρούτων στις 2 Οκτωβρίου. Οι δύο αυτές εκδηλώσεις επισφραγίζουν τον τίτλο ως «ο Κήπος των φρούτων της Βουλγαρίας» και βέβαια για τον επισκέπτη είναι εντυπωσιακές και ψυχαγωγικές.

Ένα τέταρτο χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιοχής είναι ένας σπουδαίος εθνικός ζωγράφος ο Vladimir Dimitrov - Maystora (Владимир Димитров - Майстора ) (1 Φεβρουαρίου 1882 - 29 Σεπτεμβρίου 1960), που μέσα από την τέχνη του διερεύνησε την σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Αν και δεν θεωρεί τον εαυτό του θρησκευόμενο, θεωρεί πως η φύση ελέγχεται από ένα υπέρτατο πνεύμα. Ο κύριος σκοπός των έργων του είναι να ανυψώσει τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα και να τον φέρει πιο κοντά στην αρμονία με το φυσικό του περιβάλλον. Κατά την περίοδο πριν και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ταξίδεψε στη Ρωσία, την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ.

Μετά από αυτά τα ταξίδια του πέρασε σχεδόν όλη τη ζωή του στο χωριό Shishkovtzi που το σπίτι που κατοικούσε έχει σήμερα μετατραπεί σε πινακοθήκη. Ο Vladimir Dimitrov - Maystora δεν φημίζεται μόνο για τους πίνακές του αλλά και για τον τρόπο ζωής του που ακόμη και ως διάσημος, ζούσε ως ασκητής. Σπουδαίος καλλιτέχνης και άνθρωπος αποτελεί σύμβολο για την περιοχή και ο επισκέπτης έχει πολλά να μάθεις τόσο από την τέχνη του όσο και από την ζωή του.

Ως δημοσιογράφος ερευνητής αυτό που ζήτησα να μάθω είναι γιατί σε αυτή την περιοχή με τα πολλά προσόντα δεν έχει αναπτύξει τουρισμό που θα μπορούσε να δώσει μια μεγάλη δυναμική ανάπτυξης.
Αφήνοντας τις καταστάσεις που βίωνα να με καθοδηγήσουν στο ζητούμενο, κατέληξα να στεγαστώ στο χωριό Razhdavitsa σε έναν παραδοσιακό ξενώνα με την ονομασία The Old Cherry Tree.

Ο ιδιοκτήτης του παλιού αυτού αγροτικού αρχοντικού είναι ο Борислав Крумов. Ένα άνθρωπος που για χρόνια ασχολείται με τον τουρισμό και τόλμησε στο χωριό του να κάνει ένα παλιό παραδοσιακό σπίτι ξενώνα, ίσως γιατί πίστεψε πως η περιοχή έχει τα προσόντα να αναπτύξει τουρισμό. H Razhdavitsa βρίσκεται 14 χιλιόμετρα απόσταση από την πόλη του Kyustendil.

Επηρεασμένος από το τόλμημα του Борислав Крумов αποφάσισα να εστιάσω την προσοχή μου και την αρχική μου μελέτη αποκλειστικά στο χωριό Razhdavitsa, προκειμένου να μελετήσω και να καταγράψω την περιοχή βάζοντας μια αρχή στο ζητούμενο.

Γιατί η περιοχή δεν έχει αναπτύξει τουρισμό;

Ως δημοσιογράφος που κινούμε με το ποδήλατό μου μεταφέροντας πάνω σε αυτό τον ρουχισμό μου, το τεχνικό εξοπλισμό για φωτογραφήσεις και βέβαια το φορητό μου ραδιοφωνικό στούντιο, ποδηλατώντας με το βαρύ μου ποδήλατο, διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή πως η περιοχή
είναι ιδανική για ανάπτυξη ποδηλατικού τουρισμού.

Αυτή η δυνατότητα αποτέλεσε για μένα έναν γνώμονα για να βάλω μια σειρά σε αυτή την έρευνά μου.

Το χωριό Razhdavitsa έχει κάποια ιδιαίτερα προσόντα και αποτελεί μια μικρογραφία της περιοχής που διευκολύνουν τον ερευνητή σε ένα μικρό χώρο να βγάλει πολλά συμπεράσματα.

Γιατί όμως το χωριό αυτό είναι μια μικρογραφία της περιοχής;

Παρακάτω σας παραθέτω κάποια χαρακτηριστικά του χωριού και γιατί πιστεύω πως μπορεί να αναπτυχθεί ποδηλατικός τουρισμός, ώστε να βάλουμε μια σειρά και όλα να γίνονται κατανοητά και μαζί να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας πάντα με το βασικό μας ερώτημα.

Γιατί η περιοχή δεν έχει αναπτύξει τουρισμό;

Το χωριό Razhdavitsa ήταν σαν μια μικρή πόλη που τα είχε όλα.
Τα αρχοντικά αγροτικά σπίτια, που σήμερα γκρεμίζουν τα περισσότερα, μαρτυρούν πως αυτό το χωριό είχε κάποια εποχή μεγάλη ανάπτυξη.

Το ιστορικό του χωριού μπορεί να το μάθει ο επισκέπτης στο Λαογραφικό Μουσείο που βρίσκεται απέναντι από την Ορθόδοξη Εκκλησία στο κτήριο του τοπικού Δημαρχείου. Το χωριό είχε από φούρνους μέχρι και γιατρούς.

Ένα άλλο σπουδαίο προσόν είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός με τακτικά δρομολόγια των τραίνων προς το Kyustendil και την Sofia.

Ποτάμι Στρυμόνας.

Το ποτάμι περνάει μέσα από το χωριό που δίνει με την βλάστηση του μια εξωτική φυσική ομορφιά και άφθονο νερό για τις καλλιέργειες των κατοίκων.

Παράλληλα από το ποτάμι υπάρχουν μαγευτικοί δρόμοι τόσο για περίπατο όσο και για ποδηλασία.

Στην διαδρομή ειδικά την άνοιξη υπάρχουν αμέτρητες πανέμορφες πεταλούδες.

Δείτε ορισμένες φωτογραφίες από την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2017.

Ο δρόμος δίπλα στο Ποτάμι στο χωριό Razhdavitsa .

Φωτογραφίες από την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2017 με δράση μέσα στο ποτάμι με κανό που διασχίζει το χωριό Razhdavitsa .

Φωτογραφίες από την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2017 με τα παιδιά του χωριού που κολυμπούν στο ποτάμι στην τοποθεσία Τσάρντακα.

Φωτογραφίες από το φθινόπωρο του 2017. Ο δρόμος δίπλα στο Ποτάμι στο χωριό Razhdavitsa .

Όσο ανεβαίνετε το ποτάμι και μπαίνετε περισσότερο στο βουνό ανακαλύπτεις τοποθεσίες με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος. Μία τοποθεσία 2 χιλιόμετρα από το χωριό που έχει γεωλογικό ενδιαφέρον αλλά έχει και μια ιδιαίτερη ξεχωριστή ομορφιά.

Είναι η αρχή ενός φαραγγιού με βράχια που μου γέννησε στην φαντασία μου πως εδώ έχει απολιθωθεί ένα όμορφο παραμύθι.

Στις σημειώσεις των καταγραφών μου έγραψα ανάμεσα σε πολλές λεπτομέρειες με τίτλο : « Στις μεγάλες πέτρες της Razhdavitsa με εικόνες και παιχνιδίσματα της σκέψης ένα παραμύθι γεννιέται »

Μια τοποθεσία μέσα στο βουνό είναι ένας τόπος με βράχια που υψώνονται επιβλητικά μπροστά σου.

Η περιοχή είναι σαν ένα φαράγγι που μέσα σε αυτό υπάρχει ένας πραγματικός παράδεισος.
Για να μπεις μέσα σήμερα σε αυτό το όμορφο φαράγγι διανύεις μονοπάτια που είναι σαν τούνελ από πρασινάδα.

Περπατώντας μόνος μέσα σε αυτό φαράγγι από πάνω μου υψώνονται οι βράχοι αλλάζοντας συνεχώς μορφές και όσο προχωρούσα τα μονοπάτια που υπάρχουν γίνονταν όλο και πιο δύσβατα.

Κάποια στιγμή κάθισα σε ένα μέρος κοντά στην είσοδο αυτού του μικρού φαραγγιού σηκώνοντας το βλέμμα μου είδα μπροστά μου έναν βράχο που είχε μορφή γάτας. Από την κούραση ίσως την έβλεπα σαν να είναι μια κυρία κάποιου κάστρου ενός παραμυθιού που κάθετε τυλιγμένη με μια μπέρτα να κοιτάζει κάπου και με το χέρι της λίγο σηκωμένο να δίνει κάποια εντολή.

Πίσω της οι μεγάλοι βράχοι πάντα επιβλητικοί σαν θεατές κοιτάζουν αυτά που συμβαίνουν. Να λοιπόν που η κούραση και η πραγματική εικόνα διεγείρει την φαντασία και αρχίζω να ψάχνω.

Πήγα σε ένα άλλο ξέφωτο για καλύτερη ορατότητα και είδα πως μπροστά στην μορφή της γάτας, στο βράχο δηλαδή, ήταν δύο άλλοι βράχοι σαν ένα ζευγάρι άντρας και γυναίκα.

Ακριβώς δίπλα από το ζευγάρι μια συστοιχία άλλων βράχων που θυμίζουν κάστρο. Γύρο μου μια πέτρινη ξεχασμένη ιστορία να περιμένει να την ανακαλύψω και να συνθέσω ίσως έναν ξεχασμένο ή έναν νέο μύθο.

Το θαυμαστό είναι ότι σε κάθε αλλαγή τοποθεσίας που είχα ορατότητα με τα βράχια εξελίσσονταν και μια άλλη σκηνή. Να λοιπόν που η είσοδος στην πολιτεία αυτή του βουνού ξεκινάει με εικόνες και ένα ίσως νέο μύθο που περιμένει να τον ανακαλύψουμε, ίσως και μαζί.

Όταν είπα στον Борислав Крумов για τα γεννήματα της φαντασίας μου κοιτάζοντας τους βράχους, με πήγε εκεί και μου έδειξε και μία πέτρα με μια ξεθωριασμένη ζωγραφιά. Μου είπε πως εδώ έρχονταν ο μεγάλος ζωγράφος της Βουλγαρίας Vladimir Dimitrov - Maystoraκαι και ίσως να ζωγράφιζε και στους βράχους περνώντας πολλές ώρες στην ύπαιθρο.

Η τοποθεσία είναι ένα σημαντικό προσόν και τουριστικό αξιοθέατο της περιοχής που απλά χρειάζεται να εξειδικεύσεις την ξενάγηση στον τουρίστα.

Συνεχίζοντας την πορεία φτάνεις σε έναν άλλο μαγευτικό τόπο που είναι οι καταρράκτες του χωριού Polska Skakavitsa.

Οι καταρράκτες αποτελούν ένα αξιοθέατο μοναδικό με πλούσια βλάστηση από την άνοιξη μέχρι και στις αρχές του φθινοπώρου διαβαίνοντας τα μονοπάτια απολαμβάνεις την διαδρομή, το θέαμα των καταρρακτών και την θέα της περιοχής με σμήνη από πολύχρωμες πεταλούδες.

Σε αυτή την περιοχή των καταρρακτών κοιτάζοντας ένα αγροτόσπιτο που βρίσκεται ακριβώς στο σημείο που ξεκινάει να πέφτει το νερό και να δημιουργεί τους καταρράκτες, αρχίζω την καταγραφή της ζωής των κατοίκων.

Στο σπίτι αυτό στους καταρράκτες ζει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων. Δίχως να διαταράξω την γαλήνια καθημερινότητά τους παρατηρώ πως κάνουν μια οικιακή οικονομία που προέρχεται αν όχι από την αρχαιότητα σίγουρα από την καθημερινή ζωή των βυζαντινών αγροτών.

Οι καλλιέργειες τους προμήθειες για τον χειμώνα και βέβαια έχουν και τα οικόσιτα ζώα για να σχηματίσουν έτσι ένα κλασικό πλήρες διατροφικό κύκλο επιβίωσης. Αν είσαι λίγο πιο παρατηρητικός θα δεις πως με αυλακιές και πέτρες καθοδηγούν και ελέγχουν το νερό από το ρέμα στους κήπους .

Εδώ λοιπόν επάνω στο βουνό στο σύνορο μεταξύ Βουλγαρίας, Σερβίας δίπλα σε ένα φυσικό αξιόλογο αξιοθέατο έχουμε ένα ζωντανό παράδειγμα σχεδόν απόλυτης εφαρμογής μια παραδοσιακής οικιακής οικονομίας.

Δίπλα στο σπίτι αυτό υπάρχει μια μικρή εγκαταλειμμένη εκκλησία στο χείλος του γκρεμού, εκεί δηλαδή που ξεκινάνε τα νερά να σχηματίζουν τον καταρράκτη.

Όπως προανέφερα παράλληλα με το κοντινότερο σπίτι στους καταρράκτες υπάρχει ένα εκκλησάκι του αγίου Δημητρίου.

Εδώ βλέπουμε έναν άλλο καλλιτέχνη ζωγράφο, που θεωρεί πως η φύση ελέγχεται από ένα υπέρτατο πνεύμα, σε αυτή την μικρή εκκλησία να ζωγραφίζει στο τέμπλο και σε άλλες επιφάνειες φυτά.

Το ενδιαφέρον πέρα από την εύφορη γη αλλά για την βλάστηση και τα οφέλη που δίνει στον άνθρωπο μου το κινεί η συνεργάτιδα Artemis Dimitrova Tobora, που είναι μαζί μου στις καταγραφές, λέγοντάς μου με απλούστατο τρόπο ότι οι δύο ηλικιωμένοι στο σπίτι στους καταρράκτες σίγουρα χρησιμοποιούν τα τσάγια της περιοχής για την καλή τους υγεία.

Μου είπε λοιπόν να μαζέψουμε τσάι από το βουνό και μου έδειξε πως εδώ οι γυναίκες πέρα από την θεσπέσια γεύση τους τα χρησιμοποιούν και για την υγεία τους.

Φωτογραφίες από το μάζεμα τσαγιού με την Artemis.

Κοιτάζοντας την ζωή των κατοίκων στο χωριό αρχίζω και διακρίνω πολλές ομοιότητες με το ζευγάρι στους καταρράκτες.

Εδώ βέβαια έχουμε μια κοινότητα ανθρώπων με το κάθε σπίτι να έχει την δική του οικιακή οικονομία, με διαφορετικούς ανθρώπινους χαρακτήρες και σκεπτικό και αντιλαμβάνομαι πλέον πως η δομή της έρευνας αλλάζει, γιατί όλα γίνονται πιο πολύπλοκα σαν ένα παζλ που χρειάζεται να το συνθέσεις με πολλές δεκάδες λεπτομέρειες.

Ακόμη και σε μια μικρή κοινότητα 160 κατοίκων είναι σημαντικό να υπάρχει σύγκληση απόψεων για τις προτεραιότητες των κοινών αναγκών.

Τι κοινό στόχο μπορεί να έχουν ο γεωργός και ο κτηνοτρόφος με τον μπακάλη, τον υπάλληλο και τον συνταξιούχο;

Το σκεπτικό μου πηγαίνει αμέσως στην επιθυμία τους να δούνε τα παιδιά τους να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Οι νέοι και νέες στην πλειονότητα τους δίνουν μια ξεκάθαρη απάντηση. Τα χαμηλά μεροκάματα τους αναγκάζουν να φύγουν από τον τόπο. Στους κόλπους της νεολαίας έχει περάσει η τάση της φυγής και η τάση αυτή καταγράφεται.

Σε κάλεσμα της πολιτείας για να δουν οι νέοι από κοντά τους εργοδότες και την προσφορά εργασίας, παίρνω μέρος και διακρίνω μια νεολαία που δεν γνωρίζει τις απαιτήσεις υπηρεσιών των σύγχρονων μοντέλων τουριστικών παροχών και απλά κουβεντιάζουν για το μεροκάματο κι ας είναι ανειδίκευτοι.

Με την τότε συνεργάτιδα μου την Vania που είναι στο πλευρό μου καθημερινά και συμβάλει εθελοντικά στα μέγιστα στην έρευνά μου κουβεντιάζουμε πως αυτό είναι ένα δεδομένο που μας γυρίζει πίσω στην αμαξοστοιχία της ατμομηχανής σε μια αργή κίνηση πάνω στις παράλληλες ράγες των συρμών της ανταγωνιστικότητας της μεγάλης και δύσκολης βιομηχανίας του τουρισμού.
Δεν ήθελα να πάρω περισσότερα δεδομένα προς το παρόν. Η πλειοψηφία της νεολαίας χρειάζεται να αλλάξει στόχους και να εξειδικευτεί στα νέα δεδομένα υπηρεσιών του τουρισμού, κι αυτό απαιτεί χρόνο, θυσίες και υπομονή.

Επιστρέφοντας στο χωριό Razhdavitsa βλέπω την παλιά ατμομηχανή της αμαξοστοιχίας που κάνει κάθε χρόνο μια όμορφη διαδρομή στην Βουλγαρία σταθμευμένη στον Σιδηροδρομικό Σταθμό του Kyustendil.

Σκεφτόμουν πως όλοι γνωρίζουν πως ο τουρισμός μπορεί να φέρει θέσεις εργασίας και ο τόπος να πάρει μια καλή οικονομική ανάσα.

Μια πολύ καλή σκέψη είναι πάντα ο εναλλακτικός τουρισμός που ενδείκνυται για την περιοχή που έχει πολιτιστικό ενδιαφέρον και πολλές εκδηλώσεις και βέβαια ένα πολύ όμορφο περιβάλλον για δραστηριότητες.

Για τον ποδηλατικό τουρισμό για παράδειγμα, είναι μια ιδανική περιοχή γιατί είναι ελάχιστη η κίνηση των αυτοκινήτων ειδικά στα χωριά και το τραίνο είναι ένα πλεονέκτημα μεγάλο, γιατί σε αυτό μπαίνουν ποδήλατα και κινείτε παράλληλα από το ποτάμι του Στρυμόνα, με πολλές στάσεις σε όλα τα χωριά όπως στην Razhdavitsa. Το δρομολόγιο είναι Sofia - Kyustendil και η απόσταση που χωρίζει αυτές της δύο πόλεις είναι 90 χιλιόμετρα.

Φωτογραφίες από το τραίνο της γραμμής και τον σιδηροδρομικό σταθμό της Razhdavitsa.

Εάν λοιπόν ένας τουρίστας επιλέξει να έρθει στην περιοχή του Kyustendil και ειδικά ποδηλάτες είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος για να κάνουν τουρισμό.

Το διάστημα των 7 μηνών που κάνω την έρευνά μου στην ευρύτερη περιοχή γίνεται παράλληλα και μια προσπάθεια πολύ σοβαρή στην Razhdavitsa και με μεγάλη προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια να αναπτυχθεί τουρισμός με πολιτιστικό και περιβαλλοντικό ενδιαφέρον και με ιδιαίτερες δράσεις.

Σε αυτή την προσπάθεια σημαντικό ρόλο έχει διαδραματίσει ο Борислав Крумов που όταν είδα την οργάνωση που έκανε με τους συνεργάτες του στο « Βαλκανικό Φεστιβάλ » και μιλήσαμε για τον Βαλκανικό Πολιτισμό, μου έδωσε νέα ερεθίσματα για περαιτέρω καταγραφές σε ένα γεωγραφικό χώρο που αξίζει να ερευνηθεί εκτενέστερα πάντα ποδηλατώντας.

Φωτογραφίες από το Βαλκανικό Φεστιβάλ στο Shishkovtzi γειτονικό χωριό με την Razhdavitsa στην περιοχή του Kyustendil στην Βουλγαρία.

Τον Σεπτέμβριο του 2017 μαζί με την Artemis Dimitrova Toborova ταξιδεύουμε με τα ποδήλατά μας από Razhdavitsa για Sofia και από εκεί για Πιερία για να παρουσιάσουμε μαζί με τον Борислав Крумов και τον Κωνσταντίνο Αμπεριάδη ( γητευτή αλόγων με τα δικά του προγράμματα Ιππικού Τουρισμού ) το εναλλακτικό τουριστικό πρόγραμμα με την ονομασία « Μοντέλο Razhdavitsa Cyclist of the world ».

Τα προγράμματα αυτά βασίστηκαν στα δεδομένα της δημοσιογραφικής μου έρευνας που έχουν επεξεργαστεί με τους συνεργάτες μου και από αυτά βγήκαν τουριστικά προγράμματα των τεσσάρων εποχών.

Η ημερίδας συνδιοργανώθηκε με την Ένωση Ξενοδόχων Πιερίας όπου η πρόεδρος της Ένωσης Κυρία Ευαγγελία Ξυπτερά όπου παράλληλα ανάλυσε και την χρησιμότητα αυτών των προγραμμάτων ως προστιθέμενη αξία στον τομέα του ποδηλατικού τουρισμού. Στην Ημερίδα μίλησαν αξιόλογοι επαγγελματίες του χώρου και ειπώθηκαν ενδιαφέρουσες απόψεις για το μέλλον του τουρισμού. Δυστυχώς λόγω της ελευθερίας του χρόνου που δόθηκε στους συμμετέχοντες δεν μπορέσαμε να αναδείξουμε τα αποτελέσματα της έρευνας που ήταν παράλληλη με άλλη έρευνα που είχα πραγματοποιήσει στην Πιερία, με την υπόσχεση ότι θα ακολουθήσει μια άλλη ημερίδα που θα μας δωθεί χρόνος να ενημερώσουμε για την σημαντικότητα της μεγάλης μας έρευνας.

Αυτή η δημοσιογραφική βιωματική μου έρευνα έχει πάρει και μια άλλη διάσταση, υπενθυμίζοντας πως η εργασία του δημοσιογράφου μπορεί να αποτελέσει έναυσμα αφορμής μιας πιο θετικής σκέψης για το τουριστικό προϊόν, που μπορεί να δώσει πολλές θέσεις εργασίας ειδικά στην νεολαία, ώστε να εργάζονται και να δημιουργούν στον τόπο τους που με τον καιρό ειδικά τα χωριά ερημώνουν.

Η έρευνα συνεχίζεται και στην ευρύτερη περιοχή πλέον με στόχο καθημερινά μέσα από αυτή να δίνονται νέα ερεθίσματα στους νέους και νέες με πολύ φωτογραφικό υλικό και πληροφορία αξιοποίησης των προσόντων της περιοχής.

Μια περιοχή που αξίζει να γίνουν επενδύσεις στον τουρισμό.

Η καλή πληροφορία και η εκπαίδευση είναι δύο δεδομένα που χρειάζονται για να αναπτυχθεί περισσότερο ο τουρισμός εδώ στην περιοχή του Kyustendil.

Σήμερα η έρευνα εστιάζεται περισσότερο ανθρωποκεντρικά καταγράφοντας τις συνήθειες των κατοίκων των χωριών στην καθημερινότητά τους, οι οποίοι επιβιώνουν στην πλειονότητά τους επιβιώνουν με μικρά εισοδήματα. Στην έρευνά μου έχω εστιάσει την προσοχή μου στο '' παράδοξο'' που είναι πως αυτοί οι πολίτες κατοικούν σε σπίτια παλιά αλλά οικολογικά και να τρέφονται με αγνά προϊόντα που οι αγορές των
πόλεων, ως οικολογική τροφή, την έχουν με υψηλό κόστος και οι αγοραστές είναι συνήθως αυτοί που στέκουν οικονομικά πολύ καλά. Στην περιοχή ανακάλυψα πολλά ενδιαφέροντα θέματα που το κάθε ένα είναι και μια μικρή ιστορία. Αυτή είναι και η γοητεία της έρευνας και καταγραφής που πηγάζει μέσα από την ανησυχία μας για να ανακαλύπτουμε ξεχασμένους παραδείσους που ερημώνουν.

Η ζωή γεμάτη από '' παράδοξα '' συνεχίζεται όπως συνεχίζεται και η δημοσιογραφική βιωματική μου έρευνα για την καλύτερή σας ενημέρωση πάντα με το ποδήλατό μου, το φορητό μου ραδιοφωνικό στούντιο και τον φωτογραφικό μου εξοπλισμό από χώρα σε χώρα από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό.